گاه دلگیر می شوم از خواسته هایم...بی جا یا با جا بودنشان را نمی دانم...اما گاهی می خواهم که نباشند..

با بودنشان کدورت را همراه دارند ....و وقتی که بوجود می آیند توقع بر آورده شدنش را...

اشک و غم را با خود می آورند...عجب موجودات یک دنده ای هستند این خواسته ها و ما آدم ها عجب انسان های بی اراده ای که توسط این بی ارزشان گاه عقاید خود را بر باد می دهیم.....

نوشته شده در یکشنبه 90/7/24ساعت 11:16 صبح توسط خانوم زهرا نظرات ( ) |