... رهی نمانده تا رهایی
این روزها هر کسی حالی دارد... این روزها دیگه نمی تونم از ته قلبم بخندم،خنده های سطحی از زوره راضی کردنه مامانه مهربونم دیگه خستم کرده... سلام با چشمای پر از اشکی ک به مامانم میکنم و بهونه اش میشه نخوابیدن.... میرم تو هیئت عذاداری و تا می تونم گریه میکنم،و چشمای متعجب مینا رو به جون میخرم و آخرشم با بغض میگم عجب روضه ای خوند ها... خواهرم می اد و ازم میخواد که باهاش بازی کنم اما من کلاسه عصرو بهونه میکنم که خسته ام و باید استراحت کنم... روی مبل دراز میکشم و همه ی smsها رو دوباره میخونم ..... چقدر ساده.... screen تلوزیون ازم خجالت میکشه انقد که بهش زل زدم.... ازت میخام که همه چیزو فراموش کنی اما خودم تو خاطراتم تگیر کردم و بیرونم نمی ام خراب شدنم رو با هیچکس درمیون نگذاشتم...دارم از تو داغون میشم و هیچ کس هم چیزی نمی فهمه ، حتی تو... بهم یاد دادی بخندم ، با خاطراتم زندگی کنم ، همیشه خوشحال باشم و واسه چیری ک نمی دونم چیه بیخودی استرس نکشم... حالا من -خانوم زهرا- میخندم اما نه اونی که تو بهم یاد دادی... زندگی میکنم اما نه اونجوری که توگفتی... خوشحالم اما فقط واسه راضی کردنه بقیه... ..... بحثه آغاز و پایان نیست....حرفه تو و من نیست... اینجا یه چیزه دیگه میمونه ک مطمئنم همه ی اینارو میبینه ... امشب دیگه کلی حرف دارم واسه خدا بزنم...لازم نیست ساکت باشم و بقیه رو نگاه کنم.... این شب ها هر کس با خدای خود چیزی میگوید .... این شب من هم با خدای خود حرف دارم ..... ببین آهایی زندگیه من.... آهایی خدای خوبم... غرور تمامه وجودم رو گرفته،نمی خوام ولی انگار دارم به خودم اجازه میدم که فریاد بزنم. نمی دونم چی کار کردم؟نمی دونم برای چی؟ فقط میدونم ازت آرامش میخوام ... احساس میکنم کاره خیلی بزرگی کردم شایدم اینجوری نباشه ولی خب.... تو خوب میدونی من دارم چی میکشم... به قوله سارا : خدای من خوب میفهمد... پ.ن:لطفا قضاوت نکنید!!!! پ.ن2:ممنون از مینا...
| Design By : Pichak |
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقیست...!!! نمیدانم چه حکایتی است....و کی میخواهد به پایان برسد! به امید آن روز...
